Als ponyruiter reed Gino Hagen (21) het liefst de wildste pony’s, inmiddels is hij serieus bezig als springruiter. Hij rijdt internationale springwedstrijden met zijn paarden en heeft duidelijke doelen voor de toekomst. “Het teamwork met mijn paarden vind ik het mooiste van de paardensport, maar het is ook een harde wereld.”
Wilde pony’s
Voor Gino was het vanzelfsprekend dat hij zou gaan paardrijden. “Paardrijden zit in de familie. Ik ben begonnen met paardrijden toen ik 4 jaar oud was, op de manege van mijn oom. Kort daarna volgden mijn eerste pony’s. Ik vond en vind het nog steeds superleuk. Vroeger wilde ik het liefst de gekste pony’s rijden. Hoe wilder ze waren, des te groter mijn smile werd. Nu ben ik serieuzer geworden, maar af en toe kan ik nog steeds lachen om een fris paard onder mijn kont.
Van B naar internationaal
Inmiddels rijdt Gino op internationaal niveau in de springsport. Dit doet hij met zijn 2 paarden Zorro of Picobello en Ferrari 2000 Z. “Zorro is een 10-jarige ruin van Zandor Z x Ovatio. Mijn ouders kochten hem toen hij 5 was en hij heeft mij van de B naar het internationale niveau gebracht. Ferrari is een 7-jarige hengst van For Pleasure x Hickstead. Ik rijd hem nog maar een half jaar. Het zijn echt hele verschillende paarden, maar ze zijn beide heel lief en werkwillig.” Toen Gino net 18 was kocht hij zelf zijn eerste paard. “Het was een leuk project om haar op te leiden en uiteindelijk is ze verkocht. Nu staat ze in Polen en maakt ze daar haar nieuwe eigenaren superblij!”
Gemoedelijke sfeer in de springsport
Het leukste aan de paardensport vindt Gino het samenwerken met je paard als een team. “Je werkt samen ergens naar toe, en als je de juiste weg bewandelt werpt dit zijn vruchten af. Ik vind het heel fijn dat de sfeer in de springsport heel gemoedelijk is. Niemand is te beroerd om elkaar te helpen. De hele sfeer is gewoon heel gezellig. Ik heb met mijn pony’s vroeger ook wel eens dressuurwedstrijden gereden. Dit ging steeds beter, uiteindelijk heb ik op het hoogste niveau gereden. Daarna heb ik nog meer pony’s tot het Z2 gereden, maar de sfeer in de dressuursport vond ik niet altijd even leuk. Mijn hart lag dus echt bij de springsport. Daar focus ik mij nu volledig op.”
Ervaringen als springruiter
Gino ervaart dat hij als springruiter heel veel mooie kanten ziet van de paardenwereld, maar dat het soms ook een harde wereld is. “Ik vind het heel mooi om als springruiter steeds een (letterlijk) stapje hoger te komen. Je ziet je paarden en jezelf groeien, dat is ontzettend mooi. Ik vind het heel belangrijk om de tijd te nemen voor de paarden. Ik ben vaak 2 keer per dag op stal, als ik ze overdag gereden heb, dan ga ik in de avond meestal nog een keer heen. Als ik dan niet op de tijd let ben ik zo een uur aan het wandelen met de paarden. Het is ook leuk om op wedstrijden nieuwe mensen te leren kennen, maar ook om vaak dezelfde mensen weer tegen te komen. Zeker tijdens jeugdwedstrijden; je krijgt een vriendengroep met dezelfde ambities en doelen! Helaas is de paardenwereld soms ook best een harde wereld, het gaat uiteindelijk altijd om geld, soms ook ten koste van het paard.”
Internationale wedstrijden
Mooie herinneringen heeft Gino genoeg. “Elke internationale wedstrijd is een mooie herinnering voor later, vaak is het altijd groot feest en is het heel gezellig. Uiteraard is de progressie die je maakt en het winnen van prijzen, ook leuk en een mooi aandenken. Mijn mooiste wedstrijd tot nu toe was mijn eerste internationale U25 wedstrijd met Zorro in Lichtenvoorde. De laatste wedstrijddag is hij altijd op zijn best en lukt het vaak om een prijs te winnen!”
Doelen
Gino heeft voor de komende tijd een aantal doelen. “Ik wil graag mooie en grote wedstrijden rijden en genieten van mijn paarden. Daarnaast wil er graag nog een jong springpaard bij, om die te kunnen opleiden en eventueel aanhouden als opvolger. Verder ga ik gewoon doortrainen om het maximale uit mezelf en mijn paarden te halen. Uiteraard lukt dit niet zonder mijn ouders en de mensen om mij heen die hieraan bijdragen!”
Gino is te volgen op Instagram: @gino.hagen
Foto’s: Gino Hagen (privebezit) / Digishots
Tekst: Lydia Hagen voor Manegeruiter