Sydney van den Bout (16) nam een jaar geleden afscheid van haar pony, waarmee ze Z2 dressuur reed. Ze maakte de overstap naar de paarden en werkt nu weer toe naar het niveau waar ze vandaan kwam. “We wilden een ervaren schoolmaster, maar kochten uiteindelijk een onervaren 3-jarige.”
Overstap naar de paarden
Sydney kan je altijd in de buurt van paarden vinden. “Ik vind alle disciplines leuk en interessant, maar het allerleukste vind ik de dressuursport. Ik heb zelf Z2 nationaal (FEI) gereden bij de pony’s. Na de verkoop van mijn zelf opgeleide pony Basically Perfect gingen wij opzoek naar een ervaren schoolmaster. Maar uiteindelijk kwamen we terecht bij de 3-jarige Oscar Valentino van de Mejontsma (Glamourdale X Johnson), oftewel Ossie. Ondanks dat hij niet was wat wij voor ogen hadden was ik op slag verliefd en kochten wij hem. Nu mogen wij samen groeien en bloeien en weer toewerken naar het niveau waar ik vandaan kwam.”
Shetlanders en hengstjes
Het is niet gek dat Sydney het ‘paardenvirus’ heeft, want het is haar met de paplepel ingegoten. “Mijn ouders hebben beide gereden, dus zij vinden het alleen maar geweldig dat ik het allemaal zo leuk vind. Vroeger ging ik vaak met mijn moeder mee en moest ik aan de kant wachten tot ik mocht uitstappen, dat was het helemaal. Ik begon op mijn 3de met Shetlanders rijden en toen ik een jaar of 7 was mocht ik op mijn moeders E pony rijden. Ondanks dat hij 15 jaar hengst was geweest konden we alles met hem doen en was hij de liefste pony. De leukste ervaring was mijn Bixie dag in Abcoude. Daar reed ik als kleine dame op een grote E pony alle behendigheid oefeningetjes die eigenlijk voor A pony’s waren klaar gezet. En niet te vergeten de verkleedwedstrijd, ondanks dat ik nu ook grotere events heb gereden, kijk ik nog met heel veel plezier terug op die dag. Ik heb ook nog op de manege mee gedaan aan de groepslessen, want Shetlanders en hengstjes kunnen je vertrouwen best schaden. Op de manege kreeg ik goede begeleiding en kon ik mijn vertrouwen weer terugvinden. Daarnaast is het natuurlijk ook heel gezellig om samen te rijden!”
Teamwork en verbetering
Paardensport vereist teamwork, dat vindt Sydney het leukste aan de sport. “Je moet echt respect voor je paard hebben en andersom natuurlijk ook. Als ik een rotdag heb, dan kan ik bij de paarden alles loslaten. De dressuur vind ik zo leuk omdat je samen met je paard echt aan onderdelen gaat werken en je dus je paard en jezelf ziet verbeteren. Als een onderdeel dan ook echt goed gaat voelt het als vliegen! Ondanks dat ik springen ook leuk vind, is dressuur helemaal mijn discipline. Ik vind het leuk om te werken aan verbetering en daar werk je in de proeven echt naartoe. Ik vind het ontzettend leuk om dat te presenteren en samen als combinatie te stralen in de ring. Bij het opleiden van mijn jonge pony was dat zo zichtbaar. Elke stap vooruit was echt oprecht de grootste trots die ik ooit heb mogen ervaren. En toen wij uiteindelijk op de mooiste concoursen rondreden, was dat de kers op de taart!”
Leuke en minder leuke kanten van de dressuursport
Sydney vindt het geweldig om dressuurruiter te zijn. Ze haalt niet alleen veel voldoening uit het rijden, maar ook in alles daaromheen. “De hele verzorging vind ik heel belangrijk, zonder goed management ben je nergens. De leuke kant vind ik de wedstrijden en de lol die ik daar uithaal. Ik ben bloedfanatiek, maar vind het wel belangrijk dat het luchtig blijft voor paard en ruiter. De minder leuke kant vind ik de meningen en oordelen van mensen. Ik vind dat zo jammer, want als jong meisje kan je daar best onzeker van worden. Ik denk dan wel eens; wij hebben allemaal dezelfde hobby, waarom die afgunst? Bij het bedenken van mijn kür op muziek hebben wij de muziek gekozen uit de film ‘The Greatest showman’. Het liedje ‘This is me’ had een grote betekenis voor mij. Toen ik Bas(ically Perfect) kocht, had iedereen een oordeel; mensen vonden mij te groot, zeiden dat ik hem nooit alleen zou kunnen opleiden en dat hij geen duidelijk afstamming had. Maar 2,5 jaar later reden wij met de top van Nederland mee! De afgunst geeft mij vleugels. Ik probeer mij vaak te focussen op het positieve, gelukkig helpt mijn moeder mij hier enorm mee.”
Hockey en dressuursport
Momenteel zit Sydney in het examenjaar en door goed te plannen kan ze school goed combineren met de sport. “Gelukkig heb ik een meedenkende school en een Talentenstatus voor lessen en concours. Mijn sociale leven lijdt er soms wel onder, maar gelukkig weten mijn vriendinnen nu wel dat dit heel belangrijk voor mij is. Daarnaast heb ik veel steun van mijn ouders, ze denken altijd mee of om. Vorig jaar hockeyde ik nog landelijk in de subtop mee. Zo zaten wij zaterdag in Friesland voor de hockey en de dag erna in Exloo op concours. Trainen, lessen, mijn moeder had haar handen vol om alles te kunnen regelen. Helaas heb ik hockey los moeten laten, met het examenjaar voor de boeg en de opleidingskosten voor mijn jonge paard was de combinatie echt niet meer haalbaar. Ik mis mijn team echt enorm! Samen toewerken naar een doel, dat gevoel heb je niet in de dressuur, dat is wel jammer. Gelukkig heb ik wel lieve vriendinnen in de paardensport en haal ik ook veel energie uit het contact met mijn instructie.”
Mooie herinneringen
Sydney heeft al veel mooie herinneringen en overwinningen in de sport. “Het is moeilijk om te kiezen. Het hele traject met mijn pony Basically Perfect vond ik iets heel moois. Ik kocht Bassie toen ik 12 was en hij 4. In 3 jaar tijd is hij van groen en onbeleerd naar een FEI pony gegaan. Iets wat ik nooit had durven dromen en waar ik alleen maar trots op kan terugkijken. Mijn leuke en bijzonderste wedstrijd met hem was CDN Tolbert 2021. Ook met Ossie heb ik al een paar gave wedstrijden mogen rijden, waarvan Höveler’s jonge paarden competentie en VWF Prinsenstad mijn favorieten waren. Bij beide wedstrijden was Oscar geweldig en kon ik alleen maar met een big smile op hem zitten!”
Wil en ambitie
Sydney heeft veel dromen en doelen voor de toekomst. “Ten eerste hoop ik mijn nu 4-jarige Oscar fijn op te leiden en hopelijk Young Riders te rijden. Oscar heeft zeker de kwaliteit voor het hoogste niveau, maar een puber die een puber opvoedt is natuurlijk niet makkelijk. Ik mag dit jaar naar het Johan Cruyff college waar ik veel ruimte krijg voor het combineren van mijn sport en studie. Daarom zal ik na mijn examens opzoek gaan naar een paard die ik naast Oscar kan uitbrengen in de junioren. Oscar heeft tijd en ruimte nodig, ik wil hem niet overvragen. Ik kan nog wel uren over al mijn dromen praten, maar je weet nooit hoe dingen lopen en wij werken ook met levende dieren. Maar de wil en de ambitie is er, naast steun en talent natuurlijk. Hoewel geld in deze sport ook een fijne bijkomstigheid is, heb ik enorm veel vertrouwen in de toekomst. Als team gaan we er 100% voor!”
Foto’s: Sydney van den Bout (privebezit)