Je zult de naam van dit ras nog niet zo vaak hebben gehoord: de Huzule. Het zijn werkpony’s afkomstig uit de Karpaten (gebergte dat voor het grootste deel ligt in Roemenië).
Uiterlijke kenmerken
De Huzule is een compact gebouwd klein paard dat teruggaat tot het prehistorische paard van Noord- en Noordoost-Europa en duidelijke kenmerken van een wild paard heeft. Het lange, droge (gewrichten, spieren en aderen zijn goed zichtbaar) hoofd is vrij klein, met grote wangen, kleine, flexibele oren, recht profiel of een elandneus (bolling onderaan de neus (net boven de neusgaten). De korte, sterke nek, met vaak uitgesproken lagere nekspieren, is matig hoog op vrij steile en korte schouders. De romp is tonvormig, de ribben zijn rond en sterk. De lange rug (lang rechthoekig) loopt af naar het kruis en de laag aangezette staart. De droge benen zijn stabiel met matig grote gewrichten. De korte koot is steil, de hoeven zijn erg hard. Huzules meten ongeveer 132 tot 145 centimeter. Kleuren zoals donkerbruin met een zogenaamde meelmond zijn gebruikelijk en wenselijk. Schouderkruis, zebrastrepen op benen en aalstreep komen veel voor. Witte aftekeningen zijn niet “gewenst”.
Oorsprong en fokkerij
Het Huzule-ras komt oorspronkelijk uit de Karpaten, een gebergte gekenmerkt door een hard klimaat en weinige voedselvoorziening. Vermoedelijk leefde hier in de prehistorie al een klein paard, dat leek op de huidige Huzule en waarvan zowel de Konik als de Baltische en een paar van de Scandinavische kleine paarden afstammen. Dat oerpaard, de Tarpan, is nu uitgestorven. Poolse pogingen om terug te fokken met de hulp van Koniks en Huzule had geen succes. De Huzules werden, en nog steeds in armere streken, gewaardeerd als een veelzijdige pak-/last, koets en rijpony. De naam gaat terug naar de Hoetsoelen mensen, die in de Karpaten gingen wonen en van wie pony’s gedeeltelijk ontsnapten en verwilderden. Eeuwenlang leefden die paarden grotendeels in het wild in de “Huzulei”, een gebied in de oostelijke Karpaten. Pas in 1900 kwamen er stoeterijen waarin de Huzule verfijnd zou worden door kruisingen met Engelse volbloeden en Arabische paarden. In die tijd verloor de Huzule zijn hardheid en taaiheid. Met het ontstaan van de Sovjet-Unie werden werd de fokkerij voortgezet door Poolse, maar ook door Hongaarse en Roemeense kleine fokkers. In 1924 kwam er een stamboek.
Type en karakter
Het ras wordt gewaardeerd door recreatieve ruiters en koetsiers, vanwege de stapzekerheid, sterke spieren, stabiele zenuwen en betrouwbaarheid. De paarden hebben een vriendelijk karakter, zijn erg intelligent, werkwillig en leren snel.
Veel pony’s in Europa hebben ook Huzul bloed. In de afgelopen jaren is het ras toch wel enigszins populair geworden.
Bron: Pferd.de
Foto: PixabayMaxGloin