Annika van den Hout: “De mensport heeft mijn hart veroverd”

De mensport is minder bekend dat de dressuur- of springsport, maar daarom natuurlijk niet minder leuk. Annika van den Hout (38) is fanatiek menner, samen met haar twee pony’s Jack en Loki en vertelt over deze discipline. “Ik ging zonder verwachtingen naar het NK en we werden uiteindelijk 3de!”

Jack en Loki

Annika heeft twee pony’s, Jack en Loki. “Jack (volledige naam Jack Daniëls) is een shetlander van 7,5 jaar oud en 108 cm hoog. Hij heeft echt een hartje van goud en is overal voor in, maar rijdt het liefst aangespannen en zo hard mogelijk door het bos. Jack heeft een los botstukje in zijn borst zitten waardoor hij in een aangepast tuig loopt. We hebben lang moeten zoeken waarom jack kreupel was , maar dat kwam dus door de druk van een normaal borsttuig. Na lang nadenken hebben we een tuig voor hem gemaakt wat gebaseerd is op een draverstuig en Jack loopt daar al 1,5 jaar op als een zonnetje. Mijn andere pony is Loki, een 9-jarige shetlander x Welshpony van 116 cm hoog. Loki is een beetje een draakje in omgang, maar zo snel je hem voor de wagen zet is het een engeltje en is hij echt een braaf. Ook Loki zijn grootste hobby is aangespannen lopen, het maakt hem niet hoe of waar, als hij maar mag lopen.”

Paardenvirus

Annika begon vrij ‘laat’ met paardrijden, toen ze 18 jaar was. “Toen kreeg ik van school een stage toegewezen bij een manege en dat vond ik zo leuk dat ik mijn vervolgstage bij een andere manege ben gaan doen. Daar hebben ze mij ook op een pony gezet en zo heb ik leren rijden. Toen was ik helemaal besmet met het paardenvirus en binnen 6 maanden stond er een eigen paard op stal. Ik heb paarden altijd wel leuk gevonden maar kon in mijn jongere jaren door een ernstige rugafwijking niet zomaar gaan paardrijden. Maar toen de optie er kwam om in aanraking te komen met paarden heb ik deze met beide handen aangepakt.”

Genieten

“Ik vind alle kanten van de paardensport erg leuk, maar sinds ik ben gaan mennen heeft dit toch wel mijn hart veroverd. Zelf heb ik meerdere paarden gehad die ik onder de man reed, maar dit was altijd recreatief en dat vond ik wel leuk, maar ik zag mijzelf niet als een wedstrijdruiter. Toen ik begon met mennen bedacht ik al snel dat ik wel graag wedstrijden wilde rijden, want mennen vond ik echt heel leuk om te doen. Samen met je paard groeien en genieten is toch het mooiste wat er is? Ik vind het ook heel fijn dat de sfeer in de mensport heel erg gemoedelijk is, iedereen is vriendelijk en groet elkaar elke keer zowel in het bos als op een wedstrijd.”

Leuke en mindere kanten

Annika vindt het geweldig om menner te zijn. “Het is zoveel meer dan een beetje bosritjes maken. Met Loki doe ik dressuur en vaardigheid en misschien ga ik ook nog de marathon rijden.” Maar ook zijn er mindere kanten. “Dat is vooral de winter, want dan is het erg koud op de koets. Je zit natuurlijk vrij stil, dus je moet je goed inpakken als je een rondje buiten gaat rijden. En ook moet je een beetje technisch zijn. Je moet regelmatig je wagens even nakijken; of de banden nog goed zijn en of er wat gesmeerd of schoongemaakt moet worden. Dat is natuurlijk meer werk dan even je zadel en hoofdstel poetsen. Gelukkig heb ik mijn vriend die dit doet voor mij, want ik ben zelf niet zo technisch, haha.”

NK met Loki

De mooiste herinnering van Annika is het NK in Ermelo met Loki. “We gingen zonder verwachtingen heen, want ik had echt geen enkel idee wat ik moest verwachten en wat de concurrenten zouden doen. Maar ik wist wel dat we er een feestje van gingen maken. Al zouden we laatste worden, dan zou dat ook goed zijn. We reden de eerste proef en ik was heel tevreden, dus voor mij was de dag geslaagd! We hadden Loki terug op stal gezet en we gingen naar de tussenstand kijken, we stonden 2de op dat moment. De eerste 5 mochten door voor de 2de proef en die gingen dan uitvechten wie de podiumplekken zouden krijgen. Na een zenuwslopende tijd kregen we te horen dat ik met Loki de 2de proef mocht rijden! Ik was echt heel trots en ook de 2de proef ging heel goed. Ik besloot niet meer naar de tussenstand te kijken en gewoon wat te gaan drinken. Uiteindelijk zijn we gewoon 3de geworden. Het drong toen niet tot mij door dat Loki en ik bij de top 3 van Nederland hoorden. We kregen een medaille en werden omgeroepen, toen werd het wel echt. Tot op de dag van vandaag ben ik ontzettend trots op deze prestatie!”

Doelen en tips

“Het doel voor dit jaar is natuurlijk om weer naar het NK te mogen. Vorig jaar reden we in de klasse B, dit jaar willen we graag starten in de klasse L. Daar zijn we nu hard voor aan het trainen. En met Jack is het doel om gewoon lekker ritjes te blijven rijden en te doen waar hij gelukkig van wordt, dat is racen in het bos!” Tot slot heeft Annika nog een tip voor anderen. “Het is zeer verleidelijk om een kleine pony even voor de wagen te zetten, maar houd er rekening mee dat dit lastiger is dan het lijkt. Als er iets mis gaat kan dat heel gevaarlijk zijn voor de pony en de menner. Lees jezelf dus goed in voordat je begint of vraag hulp aan een ervaren menner. Het allerbeste is om je menbewijs te halen, zodat je goed weet wat je aan het doen bent.”

Foto’s: Annika van den Hout (privebezit)