De organisatie Hunter-Jumper Equitation Holland (HJEH) introduceerde in 2018 nieuwe disciplines in Nederland: de Hunter en Equitation rubrieken. In Amerika zijn deze disciplines al enorm populair: een derde van de Amerikaanse wedstrijdruiters rijdt Hunter en Equitation wedstrijden. Candice van Motman (16) is ook actief in deze disciplines en vertelt er alles over. “Ik zie deze disciplines als een bijna verplichte basis voor een goede springruiter.”
Candice van Motman
Candice rijdt al paard sinds ze 3 jaar oud is. “Ik woon met mijn ouders in een huis aan onze stal. Zelf heb ik op dit moment drie paarden, waarvan twee echte springpaarden en ook een jonge hunter in opleiding. Mijn moeder is Amerikaans en heeft mij daarom ook leren rijden in de Amerikaanse rijstijl. Ze vond het heel gek dat mensen in Nederland niet wisten wat Hunter en Equitation was, omdat het in Amerika de meest populaire discipline is.” De moeder van Candice richtte dan ook de organisatie Hunter-Jumper Equitation Holland op.
Hunter-jumper Equitation
“Ik zie Hunter-Jumper Equitation als een bijna verplichte basis voor een goede springruiter. Het gaat namelijk om een correcte positie, sterke benen ontwikkelen, de rust houden in het parcours en het comfortabel kunnen voelen in de piste voordat de hindernissen hoog worden. Ook kan het een echte ‘familiediscipline’ zijn. Er zijn namelijk klasses voor iedereen, van jong tot oud en amateur tot professionals.”
Verschil met springsport
Het verschil tussen Hunters en Equitation en het ‘gewone’ springen is, volgens Candice, dat het een echte jurysport is. “Daarmee bedoel ik dat bij de Hunters en Equitation elke stap van de combinatie gejureerd wordt. Ook zijn alle hindernissen gebaseerd op de natuurlijke dingen die je zou springen met slipjachten Bijvoorbeeld grote takken, boomstammen of stenen muurtjes. Voor de hogere niveaus van de Hunters kunnen de hindernissen oplopen tot 1.30m. Nu denk je misschien dat dat niet zo heel hoog is, maar houd in gedachte dat alles in een rustig ritme moet. Zo’n volle en hoge hindernis is voor veel paarden heel lastig te springen. Daarom gaan Hunter derby paarden ook vaak voor een hele hoge prijs weg.”
Twee concepten
Candice: “Hunters en Equitation zijn daarnaast ook 2 compleet verschillende concepten. Bij de Equitation is alle focus op de ruiter. Het is erg belangrijk dat je sterke benen hebt, een correcte positie, een goede vrijlating van je handen over de sprong en vooral dat je slim rijd. De jury wil zien dat je veel technische skills hebt en goed het paard kan aanwijzen wat hij moet doen. De parcours zijn daarom ook vaak een stuk technischer en vragen veel meer skill van de ruiter dan bij de Hunters. In sommige Equitation competities zijn de hindernissen hetzelfde als die van het ‘gewone’ springen. In de hunter klassen gaat het alleen om het paard. De jury kijkt dan naar het vloeiende ritme, hoe het paard springt, hoe regelmatig alle sprongen zijn en de manieren van het paard. Het parcours heeft meestal lange lijnen.”
Een goede hunter
Wanneer is een paard een goede hunter? “Er zijn een aantal verschillende dingen die een hunter moet hebben. Een kalm karakter is erg belangrijk. Het paard moet het leuk vinden en in alle rust een parcours kunnen springen. Een goede bouw (zoals je hierboven ziet) is ook van belang. In zowel de hunter als Equitation klasses zijn er drie rondes, twee keer springen en een ‘flat class’. Dan komen alle deelnemers samen in de piste en rijden ze in stap, draf en galop op commando van de jury. Bij de Hunter klasses kijkt de jury uiteraard naar de gangen van het paard. Als ruiter moet je er dan voor zorgen dat je paard er zo comfortabel mogelijk uit ziet en zo veel mogelijk uit de draf haalt. De jury wil niet te veel knieactie zien zoals bij dressuur, het moet een mooie relaxt en uitgestrekte draf zijn. Wat de galop betreft is het ideaal als het paard een grote galop heeft.”
Dresscode
“Bij zowel de Hunters als Equitation rubrieken is een beige broek verplicht samen met simpele zwarte rijlaarzen, een zwart, groen of donkerblauw wedstrijdjasje, een simpele cap (zonder glitters) en zwarte handschoenen. Bij de hunter klasses wil de jury niet afgeleid worden door bijvoorbeeld glitters op je cap of witte handschoenen. Ook moet je een zadelvormig dekje hebben om diezelfde reden.”
Challenge
Candice is zelf vooral springamazone, maar dit is vooral omdat er in Nederland nog niet zoveel Hunter en Equitation wedstrijden georganiseerd worden. “Als er meer Hunter en Equitation wedstrijden zouden zijn, zou ik er zeker aan mee doen. Het houdt me altijd goed scherp met mijn afstanden en zorgt ervoor dat ook mijn rondjes in het springen ritmisch blijven. Ook al lijkt het niet altijd zo, maar een consequente barrage is meestal het snelste wat er is. Daarnaast zijn de Hunter en Equitation klasses erg leuk om te rijden, omdat het meerdere rondes zijn en het altijd weer een challenge is om het perfect te doen.”
Candice tijdens een Hunter-Jumper Equitation wedstrijd.
Trainen in Amerika
Twee jaar geleden is Candice een maand naar Amerika geweest om te trainen. “Ik trainde bij een wedstrijdstal genaamd Tibri Farm (eigendom van de bekende paardenfamilie Dotoli). Daar heb ik uiteraard veel hunters gereden en aan veel Hunter en Equitation wedstrijden meegedaan. De eerste wedstrijd voor mij van die zomer was ‘The Head of the Bay Hunter Derby’ waarbij ik reservekampioen ben geworden met een paard van Tibri Farm. Ook haalde ik toen met 86 punten de hoogste score en won ik. Het was een erg unieke en leuke ervaring. Ik ben nog steeds zo dankbaar dat ik deze kans heb gekregen.”
Populairder in Nederland
“Zoals ik al eerder heb verteld heeft mijn moeder een aantal jaar geleden Hunter-Jumper Equitation Holland (HJEH) opgericht. Ze organiseert veel clinics door heel Nederland met als hoofdtrainer Joan Sharffenberger-Laarakker die tien jaar in het Amerikaanse equestrianteam heeft gezeten en de Maclay finals heeft gewonnen (de grootste Equitation competitie van Amerika). Daarnaast zijn er ook veel wedstrijden die gejureerd zijn door echte Hunter en Equitation jury’s uit Amerika. We hopen dat deze disciplines populairder gaan worden in Nederland, zodat steeds meer mensen ervan kunnen genieten.”
Tekst: Lydia Hagen voor Manegeruiter
Foto’s: Hunter-Jumper Equitation Holland / Candice van Motman (privébezit)