Noor Veenbrink (16) begon als manegeruiter, maar is inmiddels fanatiek eventingruiter. Met haar pony Raf sprong Noor zo’n 4 jaar geleden haar eerste crosshindernissen en sindsdien is ze verkocht. “Ik reed altijd al vooral buiten, het liefst bitloos en zonder zadel, vol gas over de hei!”
Van manege- naar eventingruiter
Noor begon met paardrijden op de manege toen ze 7 jaar was. “Mijn moeder heeft ook altijd paardgereden en daarom wilde ik dat ook. Toen ik 10 was kreeg ik een leasepony. Daar reed ik vooral mee buiten, het liefst bitloos en zonder zadel. Samen gingen we vol gas over de hei. Toen ik 11 was kreeg ik mijn eerste eigen pony Illusion, roepnaam Raf. Raf heeft mij alles geleerd en met hem heb ik mijn eerste crosshindernissen gesprongen. Zelf heb ik hem van B naar M eventing gereden. Maar ook hij ging zonder zadel over de hei. Er is niks dat wij nog niet gedaan hebben; van zonder zadel op het strand naar dikke bomen springen in het bos.”
Chaco en Diago
Op het moment rijd Noor twee 8-jarige paarden: Chaco 40 en Diago H. “Diago heb ik al 2 jaar en is mijn grootste vriend. Hij is het liefste paard van stal en geeft mij al het vertrouwen. Hij vrolijkt iedereen op en wil altijd knuffelen. Chaco heb ik afgelopen zomer erbij gekregen. Hij heeft wat meer temperament dan Diago, dat was even wennen, maar ook hij is superlief. Verder rijd ik Raf nog steeds, hij is nu 12 jaar en hem heb ik al 4 jaar. Iedereen is verliefd op hem, hij heeft echt karakter en neemt iedereen in de maling. Daarnaast hebben wij op dit moment nog een jaarling (Keano) en tweejarige (Dinant Z) in de opfok staan.”
Alle disciplines
“Ik heb niet iets specifieks wat ik leuk vind aan paardrijden. Ik heb zolang ik me kan herinneren altijd al willen paardrijden en dit ook altijd geweldig gevonden. Ik vind dan dus ook alle disciplines leuk, daarom rijd ik eventing. Ik vind dressuur net zo leuk als springen, maar natuurlijk krijg ik de grootste kick van de cross. Na mijn eerste crossles wilde ik niks anders meer dan door de waterbak heen en van afsprongen gaan!”
Verwachtingen van anderen
Eventingruiter zijn is lastig, vertelt Noor. “Je moet alle disciplines beheersen, maar ik denk dat juist dit de band tussen jou en je paard versterkt. Eventingwedstrijden zijn ook veel gezelliger dan dressuur- of springwedstrijden. Iedereen helpt elkaar en gunt elkaar een fijne wedstrijd. In het begin vond ik het erg lastig om om te gaan met de verwachtingen van anderen. Ik wilde dan ook altijd goed presteren. Sinds kort kan ik dit veel meer loslaten en rijd ik op mijn eigen tempo. Elke ruiter heeft moeilijke periodes en we zouden ons minder moeten bemoeien met anderen.”
Sport combineren met school
“Ik doe nu 4vwo op het Comenius college in Hilversum. Deze school houdt rekening met mijn sport en zo kan ik alles goed combineren. Heel sociaal ben ik verder niet; ik heb een leuke groep vrienden waar ik wel eens mee afspreek, maar eigenlijk rij ik na school vooral paard of ben ik bezig op stal.”
Onverwachte overwinning
“Elke cross is een genot, maar de mooiste overwinning was toch echt op een springwedstrijd in Nijkerk ‘de Zilveren Pony’ in 2019. Ik had Raf pas 5 maanden en het was mijn 6de springwedstrijd ooit. We reden op vrijdagavond 2 rondjes. Ik wist dat er op zaterdag een finale was, maar ik ging er helemaal niet van uit dat ik daar aan mee mocht doen. Op vrijdag sprong ik 2 keer foutloos en mocht ik dus naar de finale. De finale bestond uit een rondje met een barrage achteraf. Ik sprong in mijn rondje foutloos en was allang trots dat ik de barrage mocht rijden. In de barrage gaf ik zo hard mogelijk gas en draaide ik zo kort mogelijk. Raf kan dit dan ook geweldig goed. Hij bleef foutloos en we hadden een hele snelle tijd. Er moesten nog veel ruiters dus de spanning bouwde op. Maar niemand haalde ons in en dus wonnen we. Totaal niet verwacht en daarom zo gaaf!”
Zin in het wedstrijdseizoen
Voor de toekomst heeft Noor duidelijke doelen. “Mijn doel is zo goed mogelijk leren paardrijden en hopelijk een zeer goede ruiter worden. Ik zou graag paarden willen opleiden en uitbrengen in de sport. Van paarden je werk maken lijkt me leuk, maar is zwaar. Je moet dan dus hard willen werken en goed kunnen rijden. Anders is het niet leuk. Daarom wil ik ook altijd een plan B hebben en straks een goeie opleiding doen. Natuurlijk lijkt het me gaaf om naar het EK te mogen, maar dit gaat niet zomaar even. Ik train lekker door en in maart start ik mijn eerste 1* wedstrijd. Hopelijk kan ik dan later in het seizoen doorstromen naar de junioren 2*. Verder geniet ik vooral van de wedstrijden en ik kan dan ook niet wachten tot het wedstrijdseizoen weer begint!”
Foto’s: Noor Veenbrink (privébezit)