Tatum Michelle Scheich (22) kreeg op 4-jarige leeftijd haar eerste pony en is nu nog steeds actief springamazone. Ze heeft al veel successen behaald in de sport, maar haar passie ligt bij het opleiden van springpaarden. “Ik vind de springsport heel leuk, maar ik haal de meeste voldoening uit het zien groeien en verbeteren van jonge paarden.”
Jonge en oude paarden
Tatum woont in Groningen, waar ze 8 paarden aan huis heeft staan. “Ik heb momenteel 4 jonge paarden. Naast mijn huidige paarden hebben we ook nog een aantal paarden/pony’s die met pensioen zijn. De oudste is al 37 jaar oud en nog steeds fit en gezond. Hier houdt vooral mijn moeder zich mee bezig, dat is haar ding en dat doet zij het liefst. Mijn ouders zijn beide opgegroeid met paarden en ik dus ook, het was dan ook vanzelfsprekend dat ik ook een pony kreeg en gelukkig vond (en vind) ik het ook leuk!”
Pony Petite
Toen Tatum nog maar 4 jaar oud was kreeg ze haar eerste pony: Petite. “Hier viel ik vaker af dan dat ik daadwerkelijk aan het rijden was. Hij bleef altijd staan als ik er af viel en soms viel ik er wel 2 keer af in 1 rondje. Naarmate ik ouder werd ging dat natuurlijk beter: ik kon er beter op blijven zitten. We zijn wedstrijden gaan rijden en boekten samen veel successen. Ook Petite bleef bij ons toen hij met pensioen ging en is in 2018 op 26-jarige leeftijd bij ons overleden.”
Jonge paarden opleiden
Wat vindt Tatum zo leuk aan de springsport? “Bij de pony’s heb ik tot het hoogste niveau gesprongen met meerdere pony’s. Dit vond ik een hele leuke tijd. Maar niet alleen het hoog springen vond ik leuk. Daarnaast heb ik altijd jonge pony’s gehad die ik dan samen met mijn moeder klaar maakte om hun eerste concours te springen. Wanneer zij dan klaar waren om verder te gaan met iemand anders verkochten wij ze en dan kochten wij weer nieuwe jonge pony’s bij. Dit systeem hebben we eigenlijk nog steeds, ook nu ik de overstap heb gemaakt naar de paarden. Ik heb ongeveer 3 oudere paarden die ik voor mezelf gebruik in de sport, om verder mee te komen. En daarnaast altijd 3 jongere paarden om op te leiden en te verkopen. Hoewel ik beide dingen heel leuk vind om te doen, haal ik toch meer voldoening uit het zien groeien en verbeteren van jonge paarden. En om daarna iemand anders plezier te zien hebben van jouw werk.”
Mooie en mindere kanten
“Springamazone zijn is een hobbelige weg”, vertelt Tatum. “De ene dag denk je dat je alles kan en helemaal weet hoe het moet en de dag er na weet je niet meer waar je moet beginnen. Het kan nooit altijd leuk zijn denk ik, je werkt immers met dieren. Ook zij kunnen mindere dagen hebben net als wij mensen. Je moet hard zijn om in deze wereld mee te komen, maar ook veel gevoel hebben. Paardrijden is namelijk niks meer dan gevoel. De leuke kanten zijn absoluut de dagen dat het op concours lukt. En daarmee bedoel ik niet het oranje lintje aan het hoofdstel, dat vind ik ook leuk, maar dat is niet zo belangrijk als het gevoel dat je paard je geeft wanneer alles lukt waarvoor je getraind hebt. Bij ons persoonlijk is de mindere kant toch wel de dagen dat één van onze oude paarden/pony’s niet meer kan en dat wij afscheid moeten nemen. Dat is altijd verdrietig, maar het feit dat zij een fijn leven hebben gehad tot het eind maakt het een klein beetje makkelijker.”
Overwinningen
“Ik heb veel mooie herinneringen kunnen maken zowel bij de pony’s en de paarden. Als ik dan iets zou moeten kiezen is dat wel de 2de plaats in de Grand Prix in Bonheiden samen met mijn paard Bolivia RK. Dat paard komt eigenlijk altijd wel thuis met een prijs na een internationale wedstrijd. Het rijden van de Future Global Champions Tour in Valkenswaard vond ik ook echt heel gaaf om te kunnen doen. In die enorme grote piste galopperen is wel een ervaring!”
Trots op Crispa Z
Naast deze overwinningen is Tatum ook heel trots op haar paard Crispa Z. “Zij is geboren met één oog en ziet dan ook alleen aan de rechterkant. In 2019 kochten wij haar als 3-jarige met het doel ‘we zien wel wat we doen’. We proberen het gewoon en anders kunnen we er altijd nog veulentjes mee fokken. Hiervoor heb ik eerder een jong paard gehad wat blind aan één oog was en dat pakte goed uit en die is ook erg snel weer verkocht. Het begin met Crispa Z ging erg moeizaam. Ze was heel braaf en lief maar ze begreep het gewoon echt niet. We zijn gewoon langzaam doorgegaan en hebben haar alle tijd gegeven. In de tussentijd waren mijn andere paarden met dezelfde leeftijd al op concours, maar met Crispa Z waren wij nog thuis aan het trainen. Er waren dagen bij dat we hebben gedacht dat het echt niet ging lukken. Maar toch hebben we altijd wel geloof in haar gehad en zo liep ze eind zomer, toen ze 5 was, eindelijk haar eerste wedstrijd. Binnen 6 maanden ging zij van het BB naar het M springen en we zijn nu langzaam aan het voorbereiden voor een stapje hoger. Door haar heb ik wel geleerd om echt geduld te hebben en geloof te houden in je paard. En dat vind ik ook een overwinning.”
Toekomstplannen
In de toekomst wil Tatum werken in de paarden, maar ze heeft nog geen concrete plannen. “De toekomst vind ik lastig. Natuurlijk zie ik mijzelf met paarden, dat kan bijna niet anders. Maar hoe, wat en waar durf ik niet met zekerheid te zeggen. Mijn droom is natuurlijk om mijn eigen stal te hebben met mijn eigen paarden. Maar het gezond en gelukkig zijn staat wel op nummer één. Voor nu ga ik gewoon lekker door met waar ik mee bezig ben. Dat is voornamelijk jonge paarden opleiden en verkopen. En natuurlijk weer nieuw talent vinden om mee verder te gaan!”
Foto’s: Tatum Michelle Scheich (privébezit)
Tekst: Lydia Hagen voor Manegeruiter